Ter voorbereiding op mijn nieuwe job, nog even het een en ander opruimen: rugzak, bovenste laadje van de kast, portemonnee en meer. Op zo’n moment word je geconfronteerd met dierbare herinneringen …
Dit poppetje van 0 dagen, we schrijven 14-08-88, vond ik in mijn portefeuille. Ze heeft inmiddels zelf al zo’n apekopje en biedt goede zorg op de hartbewaking.
Dat zo’n geboorte ook voor mannen een intensieve gebeurtenissen is, blijkt wel uit de zweterige haartjes (die ik toen nog had). Of was dat nog van het washandje dat ik even nodig had?
Anyway … vooruitkijken is essentieel, maar terugkijken op het verleden kan eveneens bijzondere energie en kracht geven.
With love!
Ahhh je was zo gelukkig met je kleine meisje! Je wilde het van de daken schreeuwen…..
trotse papa……nog steeds, vader – dochter, het blijft een bijzondere band.♥