Stel dat je vandaag opnieuw geboren zou worden … precies zoals je nu bent. Zou je dan volledig accepteren wie je bent? En van daaruit verder gaan? Zonder reserve? Zou je op zoek gaan naar je verleden? Op dezelfde wijze vorm geven aan de toekomst? Of juist heel anders?
Zou er behoefte zijn aan een school die je grotendeels in het NU brengt? Tachtig procent van je leven volledig in het NU leven. Het eeuwig durende NU. Maximaal 10% in het verleden of de toekomst en maximaal 10% dagdromen of in een dip zitten. Een zeer aanvaardbare mooie menselijke maat, toch?
Vermoedelijk moet je zoiets op eigen wijze ontdekken. Linksom of rechtsom. The hard way or the high way. Anyway.
Reserveer nog even geen plekje op deze school … ik zit zelf namelijk ook nog een beetje te puzzelen.
